شیمیدانها داروهایی را برای درمان دیابت، بدون عوارض جانبی مضر طراحی کردند

9 فوریه 2018 - دانشمندان متوجه شدند که چگونه می توان غلظت گلوکز را در جریان خون بدون عوارض جانبی معمول مانند تهوع، استفراغ و احساس بی قراری و مریضی کنترل نمود.
پرفسور Robert Doyle استاد شیمی از دانشکده هنر و علوم(A & S) دانشگاه Syracuse، مخترع این ​​ترکیب جدید است که ترشح انسولین در پانکراس را بدون عارضه ی تهوع تحریک می کند. پرفسورRobert Doyle  با همکاری محققان دانشگاه پنسیلوانیا (پن)، بیمارستان کودکان سیاتل و دانشگاه علوم پزشکیSUNY Upstate ، یک ترکیب کونژوگه از ویتامین B12 با داروی تایید شده یEx4  را طراحی نمود. انتظار می رود این ترکیب که به نام B12-Ex4، خوانده می شود، دامنه ی وسیعتری از گزینه های درمانی موجود برای دیابت را به دلیل توانایی آن در بهبود تحمل گلوکز بدون عوارض جانبی ارائه دهد.
یافته های او بخشی از یک مقاله پیشگامانه است که در مجله ی Diabetes, Obesity and Metabolism منتشر شده است.قرار است یک مقاله ی دیگر مرتبط با این موضوع با عنوان "تنظیم قند خون و سرکوب اشتها" در Scientific Reports منتشر شود.
پرفسورDoyle که همچنین استاد پزشکی در SUNY Upstate است؛ می گوید: این نشان دهنده یک پارادایم جالب جدید برای درمان دیابت نوع 2 است، ما توانستیم با کونزوگه نمودن داروهای آگونیستGLP1-R  (که یک صنعت چند میلیارد دلاری است)، با ویتامینB12 ، یک درمان دارویی برای درمان دیابت نوع 2، توسعه دهیم و اثرات نامطلوب جانبی این داروها بکاهیم.
کشف پرفسورDoyle از کار او با اگزناتید، منشا می گیرد. اگزناتید داروئی است که باعث می شود لوزالمعده انسولین را وقتی که مقدار قند خون بالا است، ترشح کند. انسولین هورمونی است که گلوکز را از خون به سلول ها و بافت های مختلف منتقل می کند، جایی که قند تبدیل به انرژی می شود.Exenatide  ، بخشی از کلاس دارویی بزرگی به نام incretin mimetics برای درمان دیابت نوع 2است. این داروها که بصورت تزریقی استفاده می شوند به گیرنده های پپتید شبه گلوکاگون(GLP1-R) برای تحریک انتشار انسولین متصل می شوند.
از آنجایی که GLP1-R  در پانکراس و مغز یافت می شوند،تحریک این گیرنده ها در پانکراس به جنبه های مثبت کنترل گلوکز ختم می شود، اما تحریک این گیرنده ها در هیپوتالاموس (بخشی از مغز که سیستم عصبی را با غده هیپوفیز هماهنگ می کند) باعث حالت بیماری و تهوع می شود.
پرفسور  Doyle می گوید: ما توانستیم عوارض جانبی اگزناتید را با جلوگیری از ورود آن به مغز، کاهش دهیم، در حالی که این دارو همچنان می تواند به سایر مناطق بدن مانند پانکراس، نفوذ کند. پرفسورDoyle تحقیقاتی را بر روی شیمی ویتامینB12 ، و بهره گیری از خواص و مسیر تغذیه ای آن برای تحویل دارو انجام داده است. توانایی ما در بهبود درمان با  Ex-4، یک اثبات مفهومی برای تاثیر بر درمانهای چاقی و سرطان است، زیرا ما می توانیم از سیستم دارویی جدیدمان برای جلوگیری یا تعدیل عوارض جانبی سیستم عصبی مرکزی [CNS] استفاده کنیم، که در مورد Ex-4، تهوع مزمن بود.
نکته ی بسیار مهم در مورد تحقیقات پرفسورDoyle این بود که او بر روی آگونیست های GLP-1R تحقیق می نمود که پپتیدهای مصنوعی هستند که به اندام ها یا سلول ها متصل می شوند و موجب تولید یک واکنش زیستی می گردند. این ترکیبات پپتیدی تنها هورمون های شناخته شده ای هستند که قادر به کاهش میزان قند خون با افزایش ترشح انسولین می باشند. آنها این کار را با کاهش مصرف غذا و کاهش وزن بدن انجام می دهند.
پرفسورDoyle می گوید: این داروها برای درمان چاقی موثر هستند، اما بسیاری از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 چاق و یا دارای اضافه وزن نیستند و در حقیقت، آنها باید از کاهش وزن خود پرهیز کنند.
به دلیل شيوع تهوع و استفراغ، شانس عدم تزریق دوزهایی از دارو و یا قطع درمان به میزان قابل توجهی افزایش می یابد.این اثرات نامطلوب شدیدا تحت بررسی هستند، این عوارض سبب محدودیت استفاده ی کامل و کاهش کارآیی آگونیست هایGLP-1R در درمان بیماریهای متابولیکی شده است.
در پاسخ به این نیازهای حیاتی، آزمایشگاه پرفسور Doyle، نسل بعدی داروهای incretin را که قند خون را بدون کاهش مصرف غذا یا تغییر رفتارهای تغذیه ای کنترل می کند، توسعه دادند. پرفسور Doyleمی گوید: این روش کونژوگیشن برای درمان دیابت نوع 2 در آینده ایده آل است، او افزود که دانشگاه Syracuse حق اختراع این کار را بنام خود ثبت کرده است. این روش درمانی همچنین ممکن است به طور گسترده ای برای سایر درمان ها بمنظور کاهش نفوذ داروها به سیستم عصبی مرکزی(CNS) مورد استفاده قرار گیرد.
منبع و سایت خبر:

Diabetes, Obesity and Metabolism, 2018; DOI: 10.1111/dom.13222

www.sciencedaily.com/releases/2018/02/180209170549.htm